Wieniec adwentowy i bożonarodzeniowy

Wieniec adwentowy to ozdoba, na której podczas trwania adwentu, co niedzielę zapala się jedną świecę. W sumie na wieńcu umieszcza się cztery świece. Zwyczaj strojenia wieńca adwentowego kultywowany jest wśród rodzin obchodzących Święta Bożego Narodzenia. Jest on symbolem oczekiwań na przyjście Jezusa, zaś ilość świec informuje ile czasu zostało do Bożego Narodzenia.

Wieniec adwentowy – tradycja i historia

Tradycja robienia wieńców adwentowych pochodzi z wieku XIX i przywędrowała do nas, podobnie jak choinka, z Niemiec. Pierwsze wieńce wykonał ewangelicki pastor Johann Hinrich Wichern, który udekorował nimi prowadzony przez siebie przytułek dla dzieci. Wieńce robione były na początku adwentu i stały najczęściej na głównym stole w domu, przy którym spożywano posiłki i odmawiano wspólne modlitwy. Nieco później pojawił się zwyczaj wieszania wieńców adwentowych na drzwiach domów. Ta tradycja pochodzi ze Skandynawii (chociaż bardzo popularna jest w krajach anglosaskich jak Wielka Brytania czy Stany Zjednoczone) i oznacza zaproszenie do domu.

Wieńce adwentowe zwiastowały przygotowanie do świąt Bożego Narodzenia, a ich wykonywanie było czasem spędzonym wspólnie z rodziną i przyjaciółmi. Wyrażały one nadzieję na przyjście Chrystusa i oczekiwanie na cud narodzin.

Z czego składa się wieniec adwentowy

Wszystkie elementy i kolory wykorzystywane dawniej przy wieńcach adwentowych miały określoną symbolikę. Już sam kształt wieńca – czyli okrąg – jest ważny. Oznacza on wieczność Boga, który nie ma początku ani końca.

Tradycyjnie podstawę kształtu wieńca adwentowego stanowiły związane w koło pędy buczyny. Na pędach tych opierano gałęzie drzew iglastych lub liściastych . Głównie były to świerk, jodła, cis (symbol nieśmiertelności) i ostrokrzew (jego kłujące gałęzie miały nawiązywać do korony cierniowej), chociaż można wykorzystać również inne gałęzie, jak świerk srebrzysty, tuja złota, jałowiec, sosna cydr (symbol siły i uzdrowienia) czy laur (symbol zwycięstwa nad prześladowaniem). Można też przygotować taki wieniec adwentowy z samych pędów bezlistnych np. z wierzby Tortousa. Obecnie za podstawę wieńca służy często gąbka florystyczna, która jest łatwiejsza i wygodniejsza w obsłudze.

Zielony korpus ozdabiany jest wieloma elementami. W tradycyjnych wieńcach podstawę stanowią świece – przeważnie gładkie, proste lub skręcane. Świece były cztery – czyli tyle, ile jest niedziel adwentu. Były one tradycyjnie białe lub w kolorach szat liturgicznych adwentu – trzy fioletowe i jedna różowa. Symbolizowały one ciepło, światło i zależne od nich życie. W każdą niedzielę po Mszy Świętej zapalano kolejną świecę, aby w ostatnich dniach płonęły wszystkie.

Poza świecami w ozdabianiu wieńców adwentowych wykorzystujemy także licznie inne elementy. Są to między innymi:

różnokolorowe kokardy i wstążki,
inne rośliny: owoce dzikiej róży, makówki, jemioła, czarnuszka, rajskie jabłuszka,
kwiaty poinsencji (aby zachowały żywotność, należy obciąć, a następnie opalić ich końcówki),
szyszki i orzechy pomalowane złotą lub srebrną farbą,
bombki świąteczne,
srebrne lamety,
zasuszone plastry cytrusów, laski cynamonu,
pierniczki,
porcelanowe, metalowe czy drewniane figurki np. aniołków.

Wśród ozdób wieńca dominują kolory czerwony, żółty (złoty) i biały (srebrny). Wszystkie one mają swoje znaczenie. Czerwony oznacza siłę i energię życiową, żółty światło i oczekiwanie, zielony budzące się życie, a biały czystość i spokój.

Jak wykonać wieniec adwentowy

Aby zrobić wieniec adwentowy należy najpierw stworzyć korpus. Korpus ma zazwyczaj średnicę od 20 do 40 cm. Możemy zrobić go z pędów buczyny, gąbki florystycznej lub sprasowanej słomy owiniętej fizeliną. Przeważnie korpusy mają kształt koła, jednak w bardziej nowoczesnych wieńcach adwentowych może zrobić ¾ lub ½ koła.

Na tak zbudowany korpus nakładamy materiał roślinny. Powinien on być pocięty w niewielkie fragmenty, aby dobrze układał się na okrągłym kształcie. Istnieją trzy techniki budowy wieńców:

wieniec wiązany – materiał mocowany za pomocą drutu; owijamy korpus drutem dokładając pojedyncze gałązki; drut jest niewidoczny, gdyż gałązki nowego rzędu przykrywają łodyżki i mocowanie drutem rzędu poprzedniego;
wieniec mocowany haftkami – nadaje się do wieńców na słomianym korpusie;
wieniec wtykany – materiał roślinny wtykamy bezpośrednio w gąbkę florystyczną, lub w przypadku np. korpusu słomianego wykorzystujemy tzw. Drut wtykowy.

Dodatki do wieńca umieszczamy za pomocą drutów, kleju na gorąco lub wykałaczek. Świece stawiamy na koniec. Aby stały stabilnie możemy je przymocować za pomocą specjalnych uchwytów dostępnych w sklepach florystycznych lub użyć do tego celu odpowiednio sztywnego drutu.

Aby nasz wieniec adwentowy zachował świeżość przez cały okres adwentu należy regularnie polewać go wodą. Wtedy wykorzystany materiał roślinny będzie dobrze wyglądał przez całe cztery tygodnie.

Masz pomysł na wieniec adwentowy lub bożonarodzeniowy? Przyślij nam zdjęcie swojej kompozycji, a umieścimy je na naszym facebooku: www.facebook.com/AkademiaFlorystyki.